Popularność Krzysztofa Antkowiaka zaczęła się w 1988 roku po występie na festiwalu w Opolu. Krzysztof wykonał wtedy utwór „Zakazany owoc”. Do dzisiaj śmieje się, że wyśpiewał sobie przyszłość. Ale oprócz popularności przyszła też inna emocja – zazdrość ze strony kolegów i nauczycieli w szkole. Krzysztof doświadczył tego na własnej skórze. Potem przyszły lata 90. Knajpy pękały w szwach. Życie towarzyskie kwitło, ludzie się bawili. Krzysztof Antkowiak również zaczął smakować tego życia. I z czasem stał się weekendowym alkoholikiem. Zaczął też uprawiać nałogowo hazard.

Jestem wdzięczna za wszystko, czego już doświadczyłam w życiu – mówi nam Izabela Kaczmarska, autorka Wdzięcznopisu, czyli dziennika do autoterapii wdzięcznością. Iza prowadzi również portal pozytywnego rozwoju świadomości glebokaswiadomosc.pl. Co więcej, świetnie odnajduje się w rapie. Uruchomiła już własną wytwórnię muzyczną i za kilka tygodni wypuszcza na rynek  debiutancką płytę.

Krzysztof i Joanna Ibiszowie tworzą szczęśliwe małżeństwo. Poznali się na początku pandemii. Najpierw były wspólne spacery, gotowanie. Mimo że pochodzą z różnych światów i na co dzień działają w innych branżach, udało im się „dotrzeć” i znaleźć wspólną pasję – podróże po świecie. Krzysztof pracuje w telewizji, Joanna jest lekarzem. Razem się uzupełniają i są dla siebie inspiracją.

Życie nie zawsze jest idealne, choć będąc chłopcem myślałem, że wystarczy się tylko zakochać, aby żyć długo i szczęśliwie. Może byłem naiwny, a może zwyczajnie niewinny jak dziecko, któremu oszczędza się zepsutego świata, w którym dorośli żyją szybko, na pokaz i kompletnie bezrefleksyjnie.  

Moja książka „Superfacet. Jak znaleźć właściwego mężczyznę” ma na celu zrozumieć, czym są właściwy partner i zdrowy związek. Chciałam każdej kobiecie, dziewczynie, która szuka dobrej miłości, dać przydatną pigułkę wiedzy, aby umieć rozpoznać oznaki, czy ktoś jest dla mnie właściwy, czy też nie. Dać wskazówki, aby być lepiej przygotowaną do poszukiwania, rozwijania miłosnych relacji lub umieć rozpoznawać znaki ostrzegawcze, że ktoś nie jest dla nas i świadomie nie brnąć w relację bez przyszłości.

Przyszłaś na ten świat jako doskonała istota, nie mająca żadnych przekonań, racji, poglądów, programów ani wrogów. Jako czysta istota, która od momentu swojego pierwszego oddechu, zasługuje na wszystko co najlepsze i najpiękniejsze, w świecie, który miłość do siebie i poczucie własnej wartości, traktuje jak egoizm. Jak to możliwe? Zacznijmy od pojęcia egoizmu, które opisuje człowieka, przedkładającego własny interes nad dobro innych. Czy własny interes to kochanie siebie? A może dobro innych to również dobro nas samych? Czy żeby nie być egoistą mam przedkładać czyjeś dobro nad moje? Kim wtedy jestem?